เพลงมหาวิทยาลัย

เพลงร่มจามจุรี

ผู้ประพันธ์ทำนอง

สีหนาท สวนแก้ว

ผู้ประพันธ์เนื้อร้อง

สีหนาท สวนแก้ว/ชรภิญญ์ พงษ์ธรพิพัฒน์

ประวัติความเป็นมา

เพลง “ร่มจามจุรี” คาดว่า แต่งขึ้นในราวปี พ.ศ. 2523 ด้วยเงื่อนไขของเวลาและความพลัดพรากอันเป็นสัจธรรม เนื้อหาและทำนองของบทเพลงจึงเต็มไปด้วยความรู้สึกที่อาลัยอาวรณ์ แสนเสียดาย ที่จะต้องจากสถานศึกษา ซึ่งอุดมไปด้วยมิตรภาพ ความรัก และความผูกพัน บทเพลงทำให้นึกถึงภาพบรรยากาศภายในรั้วจุฬาฯ ที่ร่วมสานสายใยระหว่างพี่น้องและเพื่อนใต้ร่มจามจุรี จนกระทั่งกลายมาเป็นสายสัมพันธ์ระหว่างลูกจุฬาฯ ที่สืบทอดต่อกันมาอย่างไม่มีวันขาดสาย บทเพลงนี้จึงเปรียบเสมือนเพลงร่ำลาอีกบทหนึ่งของชีวิตนิสิตแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เชื่อว่าชาวจุฬาฯ ทุกคนคงรู้สึก เช่นเดียวกันว่า ถึงแม้ว่า จะต้องจากไปก็จะมิไปลับ “จะกลับมาเยือน” ดังปรากฏเป็นข้อความในวรรคสุดท้ายของเพลงนี้

เนื้อร้อง

เมื่อก้าวเข้ามาสู่แดนร่มจามจุรี เอิบอิ่มฤดีเย็นใจใต้ร่มใบบัง เหมือนไม้โอบอวยชัยให้สมหวัง เหมือนเป็นกำลังใจให้ก้าวเดิน ได้อาศัยร่มใบต้นจามจุรี สุขฤดีนี้คือจุฬาลงกรณ์ รู้เรียนร่ำพร่ำเพียรเพื่อเกียรติขจร หวังเชิดชูนามกรแห่งจุฬาฯ เมื่อจะก้าวออกไปจากอกไกลเงาจามจุรี จากถิ่นนี้นามที่จุฬาลงกรณ์ ลมโชยโบกก้านใบให้พร ขอลาก่อนไม่ไปลับจะกลับเยือน

• Facebook
• Twitter
• Line